Πώς να προστατεύσετε το σκύλο σας από τα τσιμπούρια;

Τα τσιμπούρια στα σκυλιά μπορούν να προκαλέσουν πολλές σοβαρές και απειλητικές για τη ζωή ασθένειες. Γι' αυτό είναι τόσο σημαντικό να προστατεύετε σωστά το κατοικίδιο σας από αυτά τα παράσιτα και να ελέγχετε το δέρμα του μετά από κάθε βόλτα. Ποια είναι τα συμπτώματα των ασθενειών που μεταδίδονται από τα τσιμπούρια; Ποια είναι τα καλύτερα μέτρα κατά των τσιμπουριών; Πώς να αφαιρέσετε σωστά ένα τσιμπούρι από το σκυλί σας;

Πώς να αναγνωρίσετε τσιμπούρι σε σκύλο;

Τα τσιμπούρια είναι μικρά παράσιτα που ανήκουν στην οικογένεια των αραχνοειδών. Ένα πεινασμένο τσιμπούρι μπορεί να έχει μήκος μόλις μερικά χιλιοστά και το σώμα του είναι πεπλατυσμένο, μαύρο ή σκούρο καφέ. Είναι πολύ κινητικό και ευκίνητο στην επιδερμίδα του σκύλου. Αφού πιει αίμα, μπορεί να μεγαλώσει έως 1,5 cm, μοιάζοντας με πρησμένο εξογκώματα. Οι κρότωνες συνήθως εγκαθίστανται γύρω από τα αυτιά του σκύλου, στο λαιμό, στο στήθος, στο δέρμα της κοιλιάς και στο εσωτερικό των μηρών. Ωστόσο, μια τσιμπούρα που έχει πιει αίμα μπορεί να βρεθεί και σε άλλα σημεία – στο στόμα, στα βλέφαρα, στην πλάτη ή ανάμεσα στα δάχτυλα. Για το λόγο αυτό, μετά από κάθε βόλτα πρέπει να ελέγξετε προσεκτικά το δέρμα του κατοικίδιου σας και, αν χρειαστεί, να αφαιρείτε το παράσιτο το συντομότερο δυνατό.

Η αναγνώριση του κρότωνα μπορεί να είναι δύσκολη, ειδικά όταν βρίσκεται στο στάδιο της νύμφης – τότε έχει μήκος μόλις 1-2 mm και μπορεί να μοιάζει με σκόνη. Γι' αυτό είναι τόσο σημαντικό να ελέγχετε καθημερινά το τρίχωμα του σκύλου σας, ειδικά μετά από βόλτες σε ψηλό χορτάρι. Για τον έλεγχο, χρησιμοποιήστε ένα χτένι ή το χέρι σας, χτενίζοντας το τρίχωμα αντίθετα προς την κατεύθυνση της τρίχας.

Ποιες ασθένειες μπορούν να μεταδώσουν οι τσιμπούρια στα σκυλιά;

Τα τσιμπούρια μπορούν να μεταδώσουν πολλές επικίνδυνες, ακόμη και θανατηφόρες ασθένειες. Σε αυτές περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων: βαβεσίωση, αναπλάσμωση, βαρτονέλλωση, μπορρελίωση, κροταφική εγκεφαλίτιδα και διροφιλαρίωση. Αξίζει να θυμόμαστε ότι πολλές ασθένειες που μεταδίδονται από τσιμπούρια μπορεί να μην παρουσιάζουν εμφανή συμπτώματα για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ο σκύλος μπορεί να φαίνεται υγιής, παρόλο που ο οργανισμός του έχει προσβληθεί από λοίμωξη. Για αυτό είναι σημαντικό να κάνετε προληπτικές εξετάσεις αίματος, ειδικά κατά την περίοδο αυξημένης δραστηριότητας των κροτώνων – από την άνοιξη έως το φθινόπωρο.

Συμπτώματα της βαβεσίωσης στον σκύλο

Η βαβεσίωση είναι μία από τις πιο επικίνδυνες ασθένειες που μεταδίδονται από τσιμπούρια στα σκυλιά. Αν δεν αντιμετωπιστεί, μπορεί να οδηγήσει στο θάνατο του ζώου μέσα σε λίγες μόνο ώρες. Τα συμπτώματα της βαβεσίωσης εμφανίζονται συνήθως λίγες ή αρκετές ημέρες μετά το τσίμπημα του κρότωνα. Αρχικά, η ασθένεια εκδηλώνεται με αδυναμία, σοβαρή αναιμία που προκαλεί χλωμότητα στα ούλα, υψηλό πυρετό και απώλεια όρεξης. Καθώς η ασθένεια εξελίσσεται, προκαλεί βλάβη στα ερυθρά αιμοσφαίρια και στα νεφρά, και τα ούρα του τετράποδου γίνονται σκούρα λόγω της παρουσίας αίματος. Ο σκύλος που είχε τσιμπούρι γίνεται νωθρός και αρνείται να φάει. Σε αυτή την περίπτωση, πρέπει να επισκεφθείτε αμέσως τον κτηνίατρο για να κάνετε εξετάσεις αίματος και τεστ για βαβεσίωση. Σε περίπτωση υποψίας βαβεσίωσης, κάθε ώρα μετράει – η γρήγορη έναρξη της θεραπείας δίνει τις μεγαλύτερες πιθανότητες για ανάρρωση.

Πώς είναι η θεραπεία ενός σκύλου μετά από τσίμπημα κρότωνα;

Η θεραπεία της βαβεσίωσης σε σκύλους πρέπει να ξεκινά αμέσως μετά τη διάγνωση. Σε πιο ήπιες περιπτώσεις, χρησιμοποιείται η ιδιμοκάρβη, μια ουσία αποτελεσματική κατά των πρωτόζωων Babesia canis, και χορηγούνται υποδόρια ενέσεις και αντιβιοτικά. Η συνολική θεραπεία διαρκεί συνήθως μερικές ημέρες. Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, που μπορεί να οδηγήσουν σε επιπλοκές, μπορεί να χρειαστεί μακροχρόνια θεραπεία και μετάγγιση αίματος. Η καθυστερημένη διάγνωση της βαβεσίωσης μειώνει σημαντικά τις πιθανότητες ανάρρωσης και συχνά οδηγεί στο θάνατο του ζώου.

Κατά τη διάρκεια της θεραπείας είναι απαραίτητο να παρακολουθούνται οι παράμετροι του αίματος και η λειτουργία των νεφρών. Μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας συνιστάται να γίνονται ελέγχες, καθώς και να παρέχεται διατροφική υποστήριξη και συμπληρώματα, τα οποία θα βοηθήσουν τον οργανισμό του σκύλου να επανέλθει σε πλήρη λειτουργικότητα.

Ο σκύλος έπιασε τσιμπούρι – πώς να το αφαιρέσετε;

Εάν παρατηρήσετε τσιμπούρι στο δέρμα του σκύλου σας, πρέπει να το αφαιρέσετε το συντομότερο δυνατό. Αυτό μπορεί να γίνει με τσιμπιδάκι, αλλά και με ειδικά εργαλεία όπως τσιμπιδάκι ή λάσο. Το παράσιτο πρέπει να πιαστεί ακριβώς δίπλα στο δέρμα του ζώου και να τραβηχτεί με μια σταθερή κίνηση. Δεν πρέπει να το αλείψετε με βούτυρο, να το πιέσετε ή να περιμένετε να πέσει από μόνο του. Ακόμα και αν ο κρότωνας φαίνεται νεκρός, πρέπει να αφαιρεθεί αμέσως ολόκληρος! Αν μείνει μέρος του παρασίτου στο δέρμα, μπορεί να προκληθούν φλεγμονές και άλλες επιπλοκές. Αν μείνει η κεφαλή, μπορείτε να προσπαθήσετε να την τραβήξετε με μια βελόνα ή να επικοινωνήσετε με τον κτηνίατρο.

Μετά την αφαίρεση του κρότωνα, απολυμάνετε το σημείο της τσιμπήματος με απολυμαντικό και, αν είναι δυνατόν, φυλάξτε τον κρότωνα σε ένα δοχείο και δείξτε τον στον κτηνίατρο. Αυτό μπορεί να βοηθήσει στην πιθανή αναγνώριση του είδους και του κινδύνου ασθενειών.

Πώς να προστατεύσετε το σκύλο σας από τα τσιμπούρια;

Τα τσιμπούρια είναι παράσιτα που παραμένουν ενεργά κατά το μεγαλύτερο μέρος του έτους. Δεν βρίσκονται μόνο σε λιβάδια και δάση – ο σκύλος μπορεί να τα πιάσει και σε αστικό γκαζόν ή στον κήπο του σπιτιού. Γι' αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό να προστατεύετε τακτικά το κατοικίδιο ζώο σας. Για το σκοπό αυτό μπορείτε να χρησιμοποιήσετε διάφορα κτηνιατρικά σκευάσματα, όπως σταγόνες που εφαρμόζονται στο λαιμό του τετράποδου ή σπρέι. Να θυμάστε – η πρόληψη κατά των τσιμπουριών είναι το κλειδί για την υγεία του κατοικίδιου ζώου σας.